ایرانیان تحلیل – حجاب در ایران همواره موضوعی پرتنش بوده است. سیاستگذاری تازه، برحجاببان و نظارت هوشمند تأکید میکند. دادههای پیمایشهای ایسپا، از تنوع نگرشها خبر میدهد. نسلهای جدید سبک زیست متفاوتی دارند. شکاف نسلی در ارزشهای بدن و خودبیانگری، عمیق شده است. رواداری نهادی با سرعت تحولات همگام نشده است. این شکاف، اجرای سختگیرانه […]
ایرانیان تحلیل – حجاب در ایران همواره موضوعی پرتنش بوده است. سیاستگذاری تازه، برحجاببان و نظارت هوشمند تأکید میکند. دادههای پیمایشهای ایسپا، از تنوع نگرشها خبر میدهد. نسلهای جدید سبک زیست متفاوتی دارند. شکاف نسلی در ارزشهای بدن و خودبیانگری، عمیق شده است. رواداری نهادی با سرعت تحولات همگام نشده است. این شکاف، اجرای سختگیرانه را پرهزینه میکند. تجربه میدانی نشان میدهد واکنشها متکثر و متغیر است.
چارچوب حقوقی و ظرفیت اجرا
لایحه عفاف و حجاب از ۱۴۰۲، رویکرد کیفری و جریمه الکترونیک را تقویت کرد. ظرفیت اجرایی دولت، محدودیتهای جدی دارد. مرکز پژوهشهای مجلس بارها بر پیامدهای اجتماعی تأکید کرده است. اجرای نظارت هوشمند، به دادههای پاک و سازوکار اعتراض نیاز دارد. بدون دادرسی منصفانه، اعتماد عمومی فرسوده میشود. ابهام در مرزهای قانونی پوشش، تعارض میآفریند. شفافیت و قابلپیشبینیبودن قاعده، پیششرط کارایی است.
جامعهشناسی بدن؛ نظم و مقاومت
به گزارش ایرانیان تحلیل،فوکو از انضباط بدن در نظمهای مدرن میگوید. پوشش، عرصه کنش متقابل قدرت و مقاومت است. بوردیو، عادتوارههای پوشش را به سرمایه فرهنگی پیوند میدهد. گافمن، مدیریت برداشت عمومی را برجسته میکند. در ایران، بدن زنانه میدان نمادین سیاست شده است. سیاستهای سختگیرانه، الگوهای خُرد مقاومت میآفرینند. تغییرات سبک زندگی، قواعد رسمی را به چالش میکشد. نتیجه، چرخه تعارض و فرسایش سرمایه اجتماعی است.
راهحلهای پایدار و قابل دفاع
راهحل پایدار، ترکیبی و غیرتنشزا است. اول، مرزبندی حقوقی روشن و قابلاجرا تدوین شود. دوم، سازوکار اعتراض سریع و بیطرف ایجاد گردد. سوم، آموزش عمومی با محور کرامت و گفتوگو تقویت شود. چهارم، ارزیابی سیاست بر اساس دادههای مستقل انجام گیرد. پنجم، اولویت با رویکرد اداری و مدنی، نه کیفری باشد. ششم، مشارکت ذینفعان در تدوین آییننامهها تضمین شود. هدف، کاهش تعارض و حفظ کرامت انسانی است.
پایان خبر/ایرانیان تحلیل
- نویسنده : ایرانیان تحلیل
