ایرانیان تحلیل-باستانشناسان فرانسوی در کاخ تاریخی ورسای به مجموعهای از سازههای مدفون، گذرگاههای آبرسانی و پیهای ۳۵۰ ساله دست یافتهاند؛ یافتههایی که به گفته پژوهشگران مسیر تحول معماری بخشهای مربوط به ملکه و ولیعهد را با دقتی بیسابقه آشکار میکند. کاخ ورسای، نماد معماری سلطنتی فرانسه، بار دیگر لایههای پنهان تاریخ خود را آشکار کرده […]
ایرانیان تحلیل-باستانشناسان فرانسوی در کاخ تاریخی ورسای به مجموعهای از سازههای مدفون، گذرگاههای آبرسانی و پیهای ۳۵۰ ساله دست یافتهاند؛ یافتههایی که به گفته پژوهشگران مسیر تحول معماری بخشهای مربوط به ملکه و ولیعهد را با دقتی بیسابقه آشکار میکند.
کاخ ورسای، نماد معماری سلطنتی فرانسه، بار دیگر لایههای پنهان تاریخ خود را آشکار کرده است. کاوشهای اخیر در بخش جنوبیِ مرکزی این مجموعه، نشانههایی کمنظیر از مراحل نخستین ساختوسازهای دوران لویی چهاردهم را روشن کرده است. این مجموعه ابتدا شکارگاهی کوچک بود که با فرمان لویی چهاردهم از سال ۱۶۶۱ تا ۱۷۱۵ در چندین مرحله به کاخی گسترده تبدیل شد. در دورههای بعد، لویی پانزدهم و لویی شانزدهم تمرکز خود را بر تزئینات داخلی گذاشتند و ساختار اصلی تغییر چندانی نکرد.
به گزارش ایرانیان تحلیل باستانشناسان مؤسسه ایناپ اعلام کردهاند که در جریان کاوشها، بقایای خندق پُر شده شکارگاه اولیه لوئی لو وو، معمار برجسته قرن هفدهم، کشف شده است. افزون بر آن، مجموعهای از سازههای مدفون شامل پیِ گالریهای ستوندار، سامانه سنگی هدایت آب، گذرگاههای هیدرولیکی طاقدار و مخازن بزرگ جمعآوری آب شناسایی شده است. این سازهها بیشتر در جریان گسترشهای بعدی کاخ مدفون شده بودند و اکنون میتوانند روند دقیق تحول این بخش را آشکار کنند.
کشف سازههای اولیه و نقش لویی چهاردهم
یکی از یافتههای مهم، بقایای طاقهای نیمدایرهای متعلق به اواخر دهه ۱۶۰۰ است. این تراکم لایههای معماری نشان میدهد ساختوسازهای دوران لویی چهاردهم در چند مرحله انجام شده و هر مرحله لایههای قبلی را در خود پنهان کرده است. کارشناسان میگویند این کشفها امکان بازسازی ترتیب زمانی تحولات معماری را فراهم میکند؛ موضوعی که تاکنون با کمبود شواهد روبهرو بود.
دیوار تاریخی لو وو و نشانههای زندگی درباری
در بخش جنوبی، دیوار تاریخی معروف به «دیوار لو وو» کشف شده است. این دیوار در گذشته نمای رو به باغ بوده و از دیدگاه معماری جایگاهی مهم دارد. به همراه این سازه، قطعات چینیهای وارداتی نیز کشف شده که به دوران سکونت اولیه خاندان سلطنتی در ورسای برمیگردد. این آثار تصویری ملموس از زندگی روزمره درباریان در آغاز دوران اقتدار سلطنتی ارائه میکنند.
حوض بزرگ فراموششده و تغییرات دوره ملکه
کاوشها همچنین بقایای حوض دایرهای عظیمی را آشکار کردهاند که میان سالهای ۱۶۶۸ تا ۱۶۹۰ در مرکز «حیاط بزرگ» قرار داشته است. این حوض بعدها با ساخت آپارتمانهای ملکه از میان رفته و اطلاعات اندکی از آن باقی مانده بود. پیدا شدن این سازه، امکان مطالعه یکی از نخستین عناصر طراحی محوطه کاخ را فراهم میکند.
ردپای غار افسانهای تتیس در لایههای خاک
در محدوده «تراس شمالی»، گودالهایی پر شده از قطعات تزئینی و صدفهای مادرِمروارید کشف شده است. کارشناسان این بقایا را زبالههای تخریب غار افسانهای تتیس میدانند؛ استخری نمادین که محل نمایش چیدمان فوارهها و از جلوههای اولیه شکوه معماری آبی ورسای بود. این غار در سال ۱۶۸۵ برای ساخت بال شمالی تخریب شد و مدتها از آن تنها روایتها باقی مانده بود.
دیوار ۱۷ متری؛ سازهای ناشناخته که رمزگشایی شد
یکی از شگفتانگیزترین سازهها، دیوار پیِ ۱۷ متری است که با استفاده از سنگنردههای بازیافتی ساخته شده است. در ابتدا تصور میشد قطعات آن متعلق به غار تتیس باشند، اما بررسیهای جدید نشان داده که این دیوار با طرحهای معمار مشهور، آنژ-ژاک گابریل، هماهنگ است. این دیوار به احتمال زیاد نقش حایل داشته و برای جدا کردن باغهای عمومی از مسیرهای عبوری درباریان ساخته شده است.
اهمیت کاوشهای تازه در شناخت تحول ورسای
ایناپ اعلام کرده است. کاخ ورسای در طول تاریخ خود همواره کارگاهی فعال بوده و پیوسته تغییر کرده است. کشف لایههای معماری مدفون نشان میدهد روند. توسعه این مجموعه پیچیدهتر از آن چیزی بوده. که تاکنون تصور میشد. کارشناسان میگویند. این یافتهها امکان بازسازی دقیقتر سیر تحول معماری و نحوه شکلگیری فضاهای سلطنتی را فراهم میکند؛ بهویژه بخشهایی که مربوط به فعالیتهای ملکه و ولیعهد بودهاند.
به گفته پژوهشگران، کاخ ورسای نهتنها نماد شکوه سلطنتی است، بلکه سندی زنده از روند تغییرات معماری فرانسه در سدههای ۱۷ و ۱۸ میلادی محسوب میشود. کاوشهای جدید نیز بار دیگر نشان داد. هر لایه از خاک این مجموعه، روایت تازهای از تاریخ اروپا را در دل خود دارد.
- نویسنده : ایرانیان تحلیل
- منبع خبر : میراث آریا
