سینما فیلم نمی فروشد، پاپ کورن می فروشد؛ راز صدساله ذرت بو داده در سینما
سینما فیلم نمی فروشد، پاپ کورن می فروشد؛ راز صدساله ذرت بو داده در سینما

ایرانیان تحلیل-پاپ‌کورن امروز نماد تجربه‌ی سینما است و حضورش گویی بلیت دوم ورود به سالن‌های تاریک است. در اوایل قرن بیستم، سینماداران پاپ‌کورن را خوراکی «بی‌فرهنگی» می‌دانستند و اجازه ورود آن به سالن‌ها داده نمی‌شد. با شروع رکود بزرگ دهه‌ی ۱۹۳۰ و کاهش فروش بلیت، فروش خوراکی به یک ضرورت اقتصادی تبدیل شد. ذرت خام […]

ایرانیان تحلیل-پاپ‌کورن امروز نماد تجربه‌ی سینما است و حضورش گویی بلیت دوم ورود به سالن‌های تاریک است.
در اوایل قرن بیستم، سینماداران پاپ‌کورن را خوراکی «بی‌فرهنگی» می‌دانستند و اجازه ورود آن به سالن‌ها داده نمی‌شد.
با شروع رکود بزرگ دهه‌ی ۱۹۳۰ و کاهش فروش بلیت، فروش خوراکی به یک ضرورت اقتصادی تبدیل شد.
ذرت خام ارزان بود. و به سرعت آماده می‌شد، به همین دلیل غرفه‌های اختصاصی فروش پاپ‌کورن در سینماها ایجاد شد.
امروزه سود اصلی سالن‌های سینما. از فروش پاپ‌کورن و نوشیدنی‌ها حاصل می‌شود، نه بلیت.
قیمت ذرت خام اندک است، اما در سالن‌ها چند برابر فروخته می‌شود.

رایحه‌ی کره‌ای پاپ‌کورن، که با Flavacol تقویت می‌شود، خاطره‌ی سینما را در ذهن مشتریان زنده می‌کند.
حس بویایی نقش قدرتمندی در شکل‌دهی خاطره دارد. و مشتریان حتی بدون گرسنگی به غرفه‌ها جذب می‌شوند.
بافت سبک و صدای خرد شدن. ذرت‌ها نیز لذت جمعی تماشای فیلم را افزایش می‌دهد. و تجربه را کامل می‌کند.
پاپ‌کورن برخلاف چیپس و شکلات سنگینی ایجاد نمی‌کند. و مزاحم تماشای فیلم نمی‌شود.

در دوران جنگ جهانی دوم، ذرت برخلاف شکر و شکلات سهمیه‌بندی نشد. و استفاده از آن گسترش یافت.
از دهه‌ی ۲۰۱۰، سینماها بازاریابی پاپ‌کورن را وارد مرحله‌ای تازه کردند. و ظرف‌های کلکسیونی عرضه شد.
این ظرف‌ها گاهی. در بازار آنلاین با قیمت چندبرابر فروخته شدند. و ارزش جمع‌آوری پیدا کردند.
پاپ‌کورن به لطف. ترکیب اقتصاد، نوستالژی، بو، صدا و فرهنگ جمعی، جایگاهی ماندگار در سینما پیدا کرده است.
امروزه هر بار چراغ‌ها خاموش می‌شود. و پرده روشن، ذهن تماشاگر ناخودآگاه می‌گوید: «وقت پاپ‌کورن است.»/ایرانیان تحلیل

  • نویسنده : ایرانیان تحلیل