.ایرانیان تحلیل – باران نیامده است، اما بحران آمده. ایران، بنا بر گزارش رسمی وزارت نیرو، ۵۵.۵ درصد کمتر از میانگین بلندمدت خود بارش دیده و منابع سطحی در ۸ استان کشور بهطور کامل خشک شدهاند. این عدد، نه یک خط در بولتن هواشناسی، بلکه خلاصهای از یکی از بزرگترین تهدیدات تاریخ معاصر ایران است. ورشکستگی آبی […]
.ایرانیان تحلیل – باران نیامده است، اما بحران آمده. ایران، بنا بر گزارش رسمی وزارت نیرو، ۵۵.۵ درصد کمتر از میانگین بلندمدت خود بارش دیده و منابع سطحی در ۸ استان کشور بهطور کامل خشک شدهاند. این عدد، نه یک خط در بولتن هواشناسی، بلکه خلاصهای از یکی از بزرگترین تهدیدات تاریخ معاصر ایران است.
ورشکستگی آبی
به گزارش ایرانیان تحلیل،آب،در سرزمین ما، دیگر کالای طبیعی نیست؛ «دارایی استراتژیک» است. هر میلیمتر بارش، هر مترمکعب سد، اکنون ارزشی بیش از طلا دارد. اما مسئله فقط کمبود آب نیست — مدیریت کمبود است. سالها سیاست غلط. در حفر بیرویه چاههای غیرمجاز، سدسازیهای سیاسی. و کشاورزی ناکارآمد، منابع زیرزمینی. را به پرتگاه رسانده است. اکنون حتی با بازگشت بارشها نیز، سفرههای فروریخته دیگر توان احیا ندارند.
بحران به نقطهای رسیده. که امسال، ۸ استان ایران – از اصفهان و سیستان تا خراسان جنوبی – دچار خشکیدگی کامل منابع سطحیاند. در برخی مناطق، رساندن. آب از چاه ۲۵۰ متری نیز. دیگر ممکن نیست. در کنار آن، منابع آبی تجدیدپذیر ایران. از مرز شکننده ۸۰ میلیارد مترمکعب. به حدود ۴۳ میلیارد. مترمکعب کاهش یافته است. معنایش ساده است: ما تقریباً نیمی از آبی. که خود تولید میکردیم را از دست دادهایم.
هشدار بحران آب تا اواسط دهه ۱۴۰۰
این وضعیت تنها یک هشدار اقلیمی نیست؛ هشداری امنیتی است. صندوق بینالمللی پول حدود ۱۰ سال پیش پیشبینی کرده بود که اگر روند بهرهبرداری غیرپایدار از منابع آبی ادامه یابد، ایران تا اواسط دهه ۱۴۰۰ وارد منطقه خطر بحران سیاسی ناشی از آب خواهد شد. اکنون این پیشبینی بهطرز نگرانکنندهای دقیق به نظر میرسد. جابهجایی جمعیت روستایی، فرونشست گسترده زمین در فلات مرکزی و مهاجرت اقلیمی، نشانههای اولیه آن فروپاشی آراماند.
اما شاید مهمتر از همه، سکوت ساختاری در برابر دادههاست. در حالی که شاخصهای منابع آبی سقوط کردهاند، سیاست عمومی همچنان. بر شعار منابع میچرخد، نه بر اصلاح الگوی توسعه. مدیریت بحران بدون پذیرش بحران، فقط تعویق فاجعه است. ایران امروز به برنامهای ملی برای بازآفرینی زیستبوم نیاز دارد — چیزی فراتر. از پروژههای مهندسی؛ برنامهای که میان آب، غذا، جمعیت و انرژی توازن برقرار کند.
ورشکستگی آبی یک افسانه دور نیست؛ رخدادی تدریجی است. که در برابر چشمان ما اتفاق میافتد. ما در حال از دست دادن. زیرساخت طبیعی تمدن خود هستیم.
در جهانی که تغییر اقلیم. دیگر فرضیه نیست، ادامه سیاستهای گذشته. یعنی بیتدبیری داوطلبانه. ایران یا باید برای. نجات اقلیم خود تصمیم بگیرد، یا بپذیرد. که روستاهایش کارخانجات تولید مهاجرت خواهند شد.
پایان خبر/ایرانیان تحلیل
- نویسنده : ایرانیان تحلیل
